Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At iam decimum annum in spelunca iacet. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Bork Duo Reges: constructio interrete.

Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus.

Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.

Immo alio genere; Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quo tandem modo? Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Quo tandem modo?
Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
Esse enim, nisi eris, non potes.

Tenuit permagnam [redacted]tilius hereditatem, unde, si secutus
esset eorum sententiam, qui honesta et recta emolumentis
omnibus et commodis anteponerent, nummum nullum attigisset.

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Sed quot homines, tot sententiae;
Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;

Bork: Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
ALIO MODO.: Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit.
Bork: At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde? Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.