Suo genere perveniant ad extremum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Duo Reges: constructio interrete. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Sed ego in hoc resisto; Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Urgent tamen et nihil remittunt.

Bonum ipsum etiam quid esset, fortasse, si opus fuisset,
definisses aut quod esset natura adpetendum aut quod
prodesset aut quod iuvaret aut quod liberet modo.

Bork

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
Eadem nunc mea adversum te oratio est.
Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.

Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Quis enim redargueret? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. At certe gravius. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis.

Nunc de hominis summo bono quaeritur;
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.
Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
Graece donan, Latine voluptatem vocant.

Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.

Quis negat?: Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.
Immo alio genere;: Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Magna laus.: Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?
Non semper, inquam;: Egone quaeris, inquit, quid sentiam?